Droga krzyżowa
Droga krzyżowa - 23 marca 2018r.
Nasz parafialny rodzinny krzyż niesiony przez przedstawicieli wspólnoty przeszedł ulicami Nowej Wsi, które każdego dnia przemierzamy, niosąc swoje osobiste małe krzyże. Była to dla każdego z nas chwila refleksji jak cenne jest każde cierpienie i miłość, której symbolem jest Krzyż.
Często z trudem akceptujemy nasze życie. Wydaje się nam, że wszyscy dookoła mają lepsze, szczęśliwsze iż my. Beztroskie życie jest szczytem naszych marzeń, ale takie nie istnieje. Gdzie jest miłość, jest cierpienie. Jednak życie, pomimo bolesnych doświadczeń, jest piękne i dobre, ponieważ jest wartością samą w sobie, darem otrzymanym od Boga. Dlatego rozważając kolejne stacje drogi krzyżowej, szukaliśmy odpowiedzi na pytania, które pomogą nam żyć jak najpiękniej.
Przebaczenie uzdrawia duszę, otwiera nas na drugiego człowieka i Boga. Nienawiść, złość, gniew, obmowa, szyderstwo, zdrada, kłamstwo, chciwość ranią nas każdego dnia, ale jeżeli potrafimy wybaczyć, jesteśmy szczęśliwymi ludźmi.
„Jezus przyjmuje krzyż: zwykły, ciężki, szorstki, twardy... Jak miłość, która nie jest przelotna, na chwilę, tylko dla przyjemności; jak miłość w zdrowiu i chorobie, w dobrej i złej doli, aż do śmierci. Jezus krzyż przyjmuje i mówi: Tak kocham – wiernie i bez sprzeciwów, gdy boli. On krzyża nie zrzuca na cudze ramiona, lecz w milczeniu bierze go na siebie. Chce mieć w nim pełny udział. Bo nie ten kocha prawdziwie, kto jest krzykliwym widzem miłości, a w trudnej chwili może ją „wyłączyć”.
Miłość krzyża się nie boi, bo krzyż – to jej drugie imię.”
Bądźmy Weroniką dla tych, których spotykamy na swojej drodze i Szymonem, który zmuszony pomaga nieść krzyż. Pamiętajmy, słowa ranią, ale potrafią także zabić. Nie myślmy za dużo o sobie, egoizm zabija wrażliwość.
Panie Jezu, pomóż nam służyć potrzebującym i daj nam, prosimy, siłę i odwagę, abyśmy powstawali po każdym upadku i innym pomagali się z niego podnieść.
|
|
|
|
