Adoracja w obecności św. Bernadety
"O Jezu, daj mi swój krzyż...
Skoro nie mogę przelać
swojej krwi za grzeszników,
chciałabym cierpieć dla ich zbawienia".
Skoro nie mogę przelać
swojej krwi za grzeszników,
chciałabym cierpieć dla ich zbawienia".
Marii Bernadecie, duchowej przewodniczce sobotniej Adoracji przygotowanej przez Grupę Muzyczną Barka, 11 lutego 1858 r. po raz pierwszy objawiła się Matka Boża nad rzeką Gave, w pobliżu groty Massabielle.
-Maryja wybrała mnie, bo jestem najbiedniejsza – tłumaczyła ludziom.
Zwyczajnej, cichej, pokornej dziewczynie Matka Boża przekazała wezwanie do modlitwy różańcowej oraz do modlitw w intencji nawrócenia grzeszników.
Słynna dla świata, ukrywała się przed nim, ponieważ uważała, że przekazała ludziom słowa Matki Bożej i w ten sposób wypełniła swoją misję. Ostatnie 13 lat swojego życia spędziła w Klasztorze Saint Gildard w Nevers.
„Jej ostatnie słowa skierowane były ku Bogu i ku Pięknej Pani, którą na zawsze zapamiętała ze spotkań w Massabielle: "Mój Boże! Mój Boże! Święta Matko, Matko Boga, módl się za mnie, biedną grzesznicę!" Patrzyła na krzyż i na figurę Matki Bożej z Lourdes: "Widziałam Ją... Jakże była piękna!... Śpieszno mi, by Ją znowu zobaczyć." Uczyniła jeszcze raz swój piękny znak krzyża i oddała Bogu ducha. Miała 35 lat. Nietknięta przez czas spoczywa w kościele w Nevers, oczekując na zmartwychwstanie. Wszystkie pamiątki po niej są tam starannie przechowywane. Została kanonizowana w 1933 r. przez papieża Piusa XI”.
I dzisiaj potrzeba nam siły i wiary św. Bernadetty, która swoje cierpienie i chorobę traktowała jako wyraz miłości, i ofiarowała je dla zbawienia grzeszników.
Indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na zakończenie Adoracji było dla nas wsparciem na trudnych drogach współczesnego świata.
-Maryja wybrała mnie, bo jestem najbiedniejsza – tłumaczyła ludziom.
Zwyczajnej, cichej, pokornej dziewczynie Matka Boża przekazała wezwanie do modlitwy różańcowej oraz do modlitw w intencji nawrócenia grzeszników.
Słynna dla świata, ukrywała się przed nim, ponieważ uważała, że przekazała ludziom słowa Matki Bożej i w ten sposób wypełniła swoją misję. Ostatnie 13 lat swojego życia spędziła w Klasztorze Saint Gildard w Nevers.
„Jej ostatnie słowa skierowane były ku Bogu i ku Pięknej Pani, którą na zawsze zapamiętała ze spotkań w Massabielle: "Mój Boże! Mój Boże! Święta Matko, Matko Boga, módl się za mnie, biedną grzesznicę!" Patrzyła na krzyż i na figurę Matki Bożej z Lourdes: "Widziałam Ją... Jakże była piękna!... Śpieszno mi, by Ją znowu zobaczyć." Uczyniła jeszcze raz swój piękny znak krzyża i oddała Bogu ducha. Miała 35 lat. Nietknięta przez czas spoczywa w kościele w Nevers, oczekując na zmartwychwstanie. Wszystkie pamiątki po niej są tam starannie przechowywane. Została kanonizowana w 1933 r. przez papieża Piusa XI”.
I dzisiaj potrzeba nam siły i wiary św. Bernadetty, która swoje cierpienie i chorobę traktowała jako wyraz miłości, i ofiarowała je dla zbawienia grzeszników.
Indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na zakończenie Adoracji było dla nas wsparciem na trudnych drogach współczesnego świata.
